AVM یا آرتریوونوس مال‌فورمیشن (Arteriovenous Malformation) به نوعی ناهنجاری عروقی گفته می‌شود که در آن یک شبکه غیرطبیعی از شریان‌ها و وریدها بدون وجود مویرگ‌های میانی به هم متصل می‌شوند. این شرایط باعث می‌شود جریان خون مستقیم از شریان‌ها به وریدها منتقل شود، که می‌تواند فشار غیرطبیعی روی عروق ایجاد کند و مشکلاتی را به وجود آورد.
—
علل AVM:
علت دقیق ایجاد AVM ناشناخته است، اما معمولاً این وضعیت به صورت مادرزادی ایجاد می‌شود، به این معنا که فرد از زمان تولد دچار آن است. به ندرت، ممکن است این ناهنجاری به مرور زمان رشد کند.
—
علائم AVM:
علائم بسته به محل قرارگیری AVM (مغز، نخاع یا سایر بخش‌های بدن) متفاوت است. برخی از افراد ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند تا زمانی که AVM پاره شود. علائم رایج عبارتند از:
1. AVM مغزی:
سردردهای شدید.
تشنج.
ضعف یا بی‌حسی در یک سمت بدن.
مشکلات بینایی.
دشواری در تکلم یا درک گفتار.
سرگیجه یا از دست دادن تعادل.
2. AVM نخاعی:
ضعف عضلانی.
درد در ناحیه کمر یا پاها.
مشکلات کنترل ادرار و مدفوع.
—
عوارض AVM:
1. پارگی و خونریزی (Hemorrhage):
شایع‌ترین و خطرناک‌ترین عارضه AVM است که ممکن است منجر به سکته مغزی یا آسیب دائمی مغز شود.
2. کاهش اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها:
جریان مستقیم خون از شریان به ورید ممکن است اکسیژن کافی به بافت‌ها نرساند.
3. ضعف عروق خونی:
فشار بیش از حد روی وریدها می‌تواند باعث گشاد شدن یا پارگی آنها شود.
—
درمان AVM:
درمان بستگی به اندازه، محل و علائم دارد و شامل موارد زیر است:
1. رادیوسرجری (Stereotactic Radiosurgery):
استفاده از پرتوهای متمرکز برای تخریب AVM.
2. آمبولیزاسیون اندوواسکولار:
تزریق موادی که جریان خون در AVM را مسدود می‌کنند.
3. جراحی:
در برخی موارد، کل AVM با جراحی برداشته می‌شود.
4. مدیریت دارویی:
برای کنترل علائم مانند سردرد یا تشنج